Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου είναι ο γενικός όρος για μια ομάδα ασθενειών που περιλαμβάνει όλες τις παθήσεις του εκφυλιστικού συστήματος της άρθρωσης του ισχίου που καταστρέφουν τον ιστό του χόνδρου και είναι προοδευτικές. Αυτή η ασθένεια έχει άλλο όνομα - coxarthrosis. Η νόσος χαρακτηρίζεται από πόνο στην παραπάνω περιοχή, ο οποίος είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί και να διαγνωστεί.
Αιτίες και μηχανισμός ανάπτυξης αρθρώσεων ισχίου
Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου χωρίζεται σε πρωτοπαθή και δευτεροπαθή. Η πρωτοπαθής είναι μια ασθένεια που έχει αναπτυχθεί ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες, για παράδειγμα ως παρενέργεια της φυσικής διαδικασίας γήρανσης. Η δευτεροπαθής οστεοαρθρίτιδα είναι το αποτέλεσμα μιας επιπλοκής μιας νόσου διαφορετικής φύσης.
Σε μια υγιή λεκάνη, η απόσταση μεταξύ της μηριαίας κεφαλής και της κοτύλης είναι καθαρά ορατή στην ακτινογραφία. Αυτό υποδηλώνει τη βέλτιστη κατάσταση του χόνδρου που καλύπτει τον μηρό και είναι επίσης σημάδι απουσίας οστεοαρθρίτιδας. Εάν η απόσταση είναι ανεπαίσθητη, ο χόνδρος είναι κατεστραμμένος και υπάρχει κάθε λόγος να υποθέσουμε την παρουσία της νόσου που περιγράφεται παραπάνω. Αυτή η μορφή αρθρώσεως δεν είναι γενετική, δηλαδή συνήθως δεν είναι κληρονομική. Ωστόσο, παράγοντες όπως η αδυναμία του χόνδρου, τα εύθραυστα οστά και οι μεταβολικές διαταραχές μπορούν να μεταδοθούν από γενιά σε γενιά και να πυροδοτήσουν την ανάπτυξη αρθροπάθειας.
Ωστόσο, οι κύριες αιτίες αυτής της ασθένειας είναι διάφορες ασθένειες μολυσματικής, τραυματικής φύσης. Για παράδειγμα:
- Το εξάρθρημα του ισχίου, η δυσπλασία του ισχίου είναι συγγενείς ασθένειες που διαγιγνώσκονται συχνότερα στην πρώιμη παιδική ηλικία χρησιμοποιώντας διαγνωστικά με υπερήχους. Είναι πολύ σημαντικό να εντοπιστεί αυτή η παθολογία, η οποία εμφανίζεται στο δέκα τοις εκατό των νεογνών, όσο το δυνατόν νωρίτερα, καθώς η διόρθωση της δυσπλασίας είναι δυνατή μόνο στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού.
- Λοιμώδεις και χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες όπως η φυματίωση της άρθρωσης του ισχίου. Αυτή η ασθένεια είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη λόγω της πολύ δύσκολης διάγνωσης. Συχνά τα συμπτώματα είναι τόσο ήπια που μπερδεύονται με άλλη ασθένεια. Ακόμη και μια εικόνα ακτίνων Χ μερικές φορές βοηθά μόνο στην ανίχνευση της φυματίωσης σε προχωρημένο στάδιο, όταν η πλήρης ανάρρωση δεν είναι πλέον δυνατή. Όλα αυτά επιδεινώνονται από το γεγονός ότι η χώρα δεν διαθέτει στενούς ειδικούς που μπορούν να διαγνώσουν και να θεραπεύσουν σωστά αυτή την ασθένεια.
- Μεταβολικές και θυρεοειδικές παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.
- Η νόσος Perthes, η οποία προσβάλλει συχνότερα τα αγόρια. Με αυτή την ασθένεια, η κεφαλή του μηριαίου οστού υποφέρει, η ροή του αίματος της διαταράσσεται, με αποτέλεσμα να υποφέρει ο ιστός του χόνδρου.
- Διάφοροι μηχανικοί τραυματισμοί, όπως τραυματισμοί και εξαρθρήματα της άρθρωσης του ισχίου.
συμπτώματα
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη ασθένεια, αφού στην αρχή μπορεί να είναι εντελώς ασυμπτωματική. Συχνά, μόνο από μια ευτυχή σύμπτωση, μια εξέταση με ακτίνες Χ αποκαλύπτει την παρουσία αυτής της ασθένειας σε έναν ασθενή που δεν βρήκε ούτε ένα σημάδι στον εαυτό του.
Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου μπορεί να είναι πρώτου, δεύτερου ή τρίτου βαθμού, ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου. Η οστεοαρθρίτιδα πρώτου βαθμού χαρακτηρίζεται από πόνο μόνο κατά τη σωματική άσκηση, για παράδειγμα, κατά το περπάτημα, και μόνο η ίδια η άρθρωση πονάει. Στην ακτινογραφία, η απόσταση μηριαίας κεφαλής-κοιλότητας είναι περίπου η μισή από την κανονική απόσταση. Σε νόσο δεύτερου βαθμού, ο πόνος εντείνεται, ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα και μπορεί να είναι παρών κατά την ηρεμία και μπορεί να εμφανιστεί χωλότητα. Ο τρίτος βαθμός είναι πιο σοβαρός όταν ο ασθενής δεν μπορεί να κινηθεί χωρίς βοήθεια και ο πόνος είναι μόνιμος. Ένα άτομο αναγκάζεται να γέρνει προς τη μία πλευρά όταν περπατά, καθώς το πόδι κονταίνει.
διάγνωση
Όταν κάνετε μια διάγνωση, είναι σημαντικό να λάβετε ένα σωστό ιατρικό ιστορικό. Σε αυτή την περίπτωση, πρώτα απ 'όλα, εφιστάται η προσοχή στη φύση και τη διάρκεια του πόνου, τον εντοπισμό των σημείων πόνου, την ατροφία των μυών και των νευρικών απολήξεων, τα χαρακτηριστικά του βαδίσματος του ασθενούς και την κατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος στα άκρα .
Με όλα αυτά, η ακτινογραφία είναι ζωτικής σημασίας για τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του ισχίου, αλλά μπορεί να χρειαστούν πρόσθετες έρευνες, όπως: Β. : MRI μηρού, παρακέντηση από την επώδυνη περιοχή, τομογραφία άκρων, υπερηχογράφημα.
θεραπεία της νόσου
Κατά τη θεραπεία της αρθροπάθειας, είναι πρώτα απ 'όλα απαραίτητο να εξαλείψετε τον πόνο ή τουλάχιστον να τον μειώσετε σε ένα επίπεδο που μπορεί να αντέξει ο ασθενής. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται ΜΣΑΦ, τα οποία όχι μόνο καταπολεμούν τον πόνο, αλλά και μειώνουν τη φλεγμονή.
Στη συνέχεια συνταγογραφούνται φάρμακα που παρέχουν στον ιστό του χόνδρου θρεπτικά συστατικά που μπορούν να τον αποκαταστήσουν, αλλά μόνο στα αρχικά στάδια της νόσου. Εάν είναι απαραίτητο, συνταγογραφούνται επίσης ενέσεις ορμονών. Ωστόσο, μόνο ένας γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει όλα τα παραπάνω φάρμακα!
Υπάρχει η χρήση της φυσικοθεραπείας (αν και πολλοί ειδικοί θεωρούν μια τέτοια θεραπεία χάσιμο χρόνου). Πρόκειται για ειδικό μασάζ, θεραπεία με λέιζερ, χειρωνακτική θεραπεία, ασκήσεις φυσιοθεραπείας. Ωστόσο, αυτές οι διαδικασίες καταναλώνουν πολύ χρόνο και χρήμα από τον ασθενή, αν και δεν είναι η καθοριστική μέθοδος θεραπείας.
Ωστόσο, στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας σταδίου 3, οι γιατροί συνήθως επιμένουν στη χειρουργική επέμβαση και αντικαθιστούν την κατεστραμμένη άρθρωση με μια πρόσθεση.
Λαϊκές μέθοδοι αντιμετώπισης της αρθροπάθειας
Η συμβατική ιατρική δεν ξεχωρίζει επίσης από τη θεραπεία μιας σοβαρής ασθένειας. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται διάφορες αλοιφές και κομπρέσες από φύλλα σημύδας, κολλιτσίδα και λάχανο. Χτυπούνται σε πολτό και μετά δένονται στο σημείο του πόνου.
Ως κομπρέσες χρησιμοποιείται ένα μείγμα μελιού, αλκοόλης, ιωδίου και γλυκερίνης. Η παραδοσιακή ιατρική επιβεβαιώνει την αποτελεσματικότητα των λουτρών με αφέψημα τσουκνίδας. Επίσης, η θεραπεία με τσιμπήματα μέλισσας έχει γίνει πολύ δημοφιλής για να απαλλαγούμε από την ασθένεια. Το βάμμα από μέλι, καρότα, παντζάρια, ραπανάκια και χυμό αλόης πρέπει να χύνεται με βότκα και να εγχυθεί για μια εβδομάδα, μετά την οποία το βάμμα μπορεί να πιει μια φορά την ημέρα, 20 γραμμάρια το καθένα.
Πρόληψη της κοξάρθρωσης
Κατά κανόνα, τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν αυστηρό έλεγχο βάρους (επειδή το υπερβολικό βάρος ασκεί μεγάλη πίεση στις αρθρώσεις του ισχίου), τη σωστή κατανομή της σωματικής δραστηριότητας ώστε να μην υπερφορτώνονται οι αρθρώσεις και η έγκαιρη συμβουλή ειδικού με την παραμικρή υποψία.
Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου είναι μια εξαιρετικά δυσάρεστη και σοβαρή ασθένεια που απειλεί με σοβαρές επιπλοκές. Ωστόσο, η έγκαιρη διαβούλευση με έναν εξειδικευμένο γιατρό θα βοηθήσει στην αποφυγή των τρομερών συνεπειών της νόσου.